سکوت پونه

از آخرین لحظات و آخرین شب 39سالگی ،چهل سالگی برام غریبه، دوسش نداشتم ولی قبول کنیم که چهل ساله های الان خیلی متفاوت تر از چهل ساله های قدیم هستند من خودم که سنم باور ندارم هیچ .آدمهای دو رو برم هم میگن که سنت اصلا بهت نمیادخلاصه روزهای سخت و طاقت فرسا و خوب وملایم گذشت.عشق در دل ماند و یار از دست رفت.یار ما جوانی ما و سلامتی مان بود

سکوت پونه...

امروز آخرین جمعه مرداد ماه بود امیدوارم تو شهریور بتونم بجنبم و رژیم و درس خواندن شروع کنم.فعلا که دوره نقاهت بعد جراحی هستم .مچ‌و ساعد دست چپم خیلی ناراحته وحشتناک درد می‌کنه .کارم تو اداره به شدت سنگینه.دقیقا 37روزه عمل کردم .داریم به شهریور نزدیک میشیم....یادش بخیر مرداد سال های پیش سال های کودکی .ظهر تابستان است سایه ها میدانند چه تابستانی است..تابستان امسال هم گذشت ولی تو نیومدی .آخرین تابستون من در دهه سی زندگی ام .تابستون 39سالگی .خسته کننده ترین .کسالت آورترین و تنهاترین تابستان عمرم بود سکوت پونه...

ظهری که از خیابون پشتی خونه سابق مون یعنی خونه واقعی من خونه بچگی های من خونه نوجوانی من خونه جوونی من رد میشدم .دلم گرفت بازم برگشت خوردم به اون زمان نشستن زیر درخت روی موزاییک‌های ایوان بلندمون و بوی شهریور و خریدهاش....آرزو کردن و دلخوشی هام ....صدای مامان از تو آشپزخونهصدای بچه ها از توخونه.حیاط تمام زندگی من بودعمرم تو اون حیاط و باغچه گذشت ظهرای قشنگ تابستونش.پروانه ها وزنبورا وگنجشک ها و سار ها .گاهی کلاغ ها .گل‌های رنگارنگ مون از لاله عباسی و گل و یخ وگلهای کوکب و بوته عزیز دردونه گل رز مون.شاتوت عظیم الجثه مون.گردن آفتاب سوخته من .ظهر تابستان است سایه ها میدانند که چه تابستانی است .با چشای اشکی می نویسم چون چش قشنگم گفته بودم ...آه یادش بخیر آه یادت بخیر سکوت پونه...